We spreken duidelijke taal. Geen poeha met moeilijke begrippen en lange ingewikkelde strategieën. Concreet en met beperkte overhead. Persoonlijke benadering met een pragmatische aanpak. Dus als u een bureau zoekt waar u zich op uw gemak bij wilt voelen en bent u op zoek naar heldere ideeën en volledige ontzorging, dan zijn wij zeker uw partner. Bel naar 020-6113691 en vraag naar Martijn Banen.

Stella Bergsma en Sylvia Witteman schreven voor De Volkskrant het volgende artikel waar wij ons zeker in kunnen vinden ;-).

‘Heeft u gereserveerd’, zegt het op een of andere manier roze ogende meisje van de hippe vegetarische tent terwijl ze verveeld de andere kant op kijkt.

‘Eh… nee.’ Mijn ogen glijden over de bijna compleet lege zaak. ‘Maar misschien dat we tussen wat reserveringen door een hapje kunnen eten? Ik zie allemaal lege tafeltjes.’

‘Het spijt me’, zegt het meisje, ‘dat zal helaas niet gaan.’

Haar ogen zijn leeg, in haar gedachten kauwt ze kauwgom, dat weet ik zeker.

‘Poeha’, bries ik tegen Steven als we later weer op straat lopen.

‘En het is niet eens zo’n goede tent ook. Ze hebben een caesar salade die ik zelf veel beter bouw.’

‘Het is een marketingconcept’, antwoordt hij, ‘de naam is goed en het idee erachter ook.’

‘Ja, ja, ja, daar hoeven ze toch niet zo duur om te doen’, zeg ik snibbig.

Een heerlijk woord: poeha. Van oorsprong is het een zogeheten onomatopee. Een woord dat de klank nabootst die het beschrijft. U kent ze wel: boem, bam, klonk, woorden die veelal in strips voorkomen. Maar ook kwekken en miauwen zijn onomatopeeën. Poeha komt waarschijnlijk van de woorden boe en ha, klanken die werden gebruikt om mensen te laten schrikken, lawaai, drukte te maken. Dat is dan ook de betekenis die het later kreeg: drukte, gedoe om niets.

‘Kunt u de dressing ernaast serveren’, informeer ik als we na lang zoeken uiteindelijk in een vrijwel leeg restaurantje zijn beland. ‘En geen croutons graag. Oh, en het ei, kan dat als-je-blieft hardgekookt?’
De middelbare overblijfserveerster rolt met haar ogen. Je ziet het haar denken: poeha.

‘Ik geloof ze ook helemaal niet met hun reserveren.’

‘Ik durf te wedden dat het bij dat marKUTconcept van ze hoort. Doen alsof ze vol zijn. Poeha, ik zeg het je.’